Ντάμα
Στους άγριους λόγγους
Με τις θημωνιές
Τους άσπλαχνους βράχους
Τις μαύρες οχιές!
Ξαπλώνει η νύχτα
Και πέπλο φορά
Με άσπρα κεντίδια
Και μπλε φυλαχτά.
Θυμίζει στην όψη
Πορτραίτο ακριβό
Δεινού καλλιτέχνη
Μεσαιωνικό...
Μια θύελλα τη ζώνει
Ραφτές αστραπές
Διωγμένη και μόνη
Νεράιδα, μην κλαις!
